Ik ben niet gek, ben een klimrek!
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Heleen
10 Augustus 2010 | Ghana, Tamale
...zo, op aanraden van andere Nederlanders heb ik onder een zendmast een internetcafe gevonden waar het 'net zo snel is als thuis'. Dus hier komt 'ie!
Na 2 nachten bij een gezin in Accra (hoofdstad), een busreis van 13 uur (je schijnt ook te kunnen vliegen..) en weer 2 nachten bij een ander 'rijk' gezin in Tamale, ben ik op vrijdag naar mijn gastgezin gebracht. Ik werd met open armen ontvangen, en enthousiast geknuffeld en begroet. Erg verwarrend, aangezien mijn gastvader er niet was en zijn drie vrouwen geen engels spreken. Maar dat mocht de pret niet drukken!
Mijn woonomgeving is erg bijzonder: mijn (mud)hut (by far de vetste van allemaal) staat middenin het 'familyhouse', waarin mijn gastvader met al zijn broers en zussen, aanhang en alle kinderen en kleinkinderen woont in aan elkaar geschakelde hutjes. Aangezien ze islamitisch zijn is het streven 4 vrouwen p.p. en hebben we ook een gebedshuis (met een megafoon op het dak, die inderdaad 5x per dag zijn werk doet...) tot onze beschikking. Een wc is er niet, en douchen doe je met een emmer water. Koken doe je op houtvuur, en ja, het eten... iedereen die ooit in Afrika is geweest weet denk ik wat ik bedoel ;) De kleintjes zijn ontzettend lief en gehoorzaam, alleen denken ze dat alles wat wit is, bedoeld is om achteraan te rennen of in te klimmen. Ach, er zijn ergere dingen!
Mijn gastvader bleek een kleurrijk figuur. Hij is traditional healer, traditional birth attendant (TBA, soort midwife), leraar en tussen de bedrijven door doet hij wat aan farming. Hij vertelt graag (en weet veel!) en we hebben interessante gesprekken over de gezondheidszorg (samenwerking ziekenhuis-traditional healing) en de islamitische levenswijze van zijn gezin (vertel je vrouwen nooit dat je van de een meer houdt dan van de ander!).
Zondag was een enerverende dag: mijn 'soena' (naamgevingsdag). Er werd een haan gevangen en geslacht, traditioneel gekookt en een aantal vriendelijke oudere heren kwam voor me bidden en me mijn nieuwe naam geven. Dus vanaf nu noemt iedereen in het dorp me Inya-yam, wat mij betreft aanzienlijk beter dan Saliminga (blanke)!
Wat het tuintje betreft bleek Ghana een briljant vervolg. Vrouwen dragen hier werkelijk alles op hun hoofd: reusachtige schalen met brood/water/slippers/snacks, koffers (met wieltjes), en ja: soms de inhoud van een complete groentetuin!
En ja, gisteren zou de eerste dag van mijn co-schap zijn. Ware het niet dat het regende... oftewel: een legitiem excuus om in Afrika thuis te blijven! Toen ik enigszins bezorgd vroeg hoe dat dan moest: 'don't worry, this is Africa!'...
Liefs!
Na 2 nachten bij een gezin in Accra (hoofdstad), een busreis van 13 uur (je schijnt ook te kunnen vliegen..) en weer 2 nachten bij een ander 'rijk' gezin in Tamale, ben ik op vrijdag naar mijn gastgezin gebracht. Ik werd met open armen ontvangen, en enthousiast geknuffeld en begroet. Erg verwarrend, aangezien mijn gastvader er niet was en zijn drie vrouwen geen engels spreken. Maar dat mocht de pret niet drukken!
Mijn woonomgeving is erg bijzonder: mijn (mud)hut (by far de vetste van allemaal) staat middenin het 'familyhouse', waarin mijn gastvader met al zijn broers en zussen, aanhang en alle kinderen en kleinkinderen woont in aan elkaar geschakelde hutjes. Aangezien ze islamitisch zijn is het streven 4 vrouwen p.p. en hebben we ook een gebedshuis (met een megafoon op het dak, die inderdaad 5x per dag zijn werk doet...) tot onze beschikking. Een wc is er niet, en douchen doe je met een emmer water. Koken doe je op houtvuur, en ja, het eten... iedereen die ooit in Afrika is geweest weet denk ik wat ik bedoel ;) De kleintjes zijn ontzettend lief en gehoorzaam, alleen denken ze dat alles wat wit is, bedoeld is om achteraan te rennen of in te klimmen. Ach, er zijn ergere dingen!
Mijn gastvader bleek een kleurrijk figuur. Hij is traditional healer, traditional birth attendant (TBA, soort midwife), leraar en tussen de bedrijven door doet hij wat aan farming. Hij vertelt graag (en weet veel!) en we hebben interessante gesprekken over de gezondheidszorg (samenwerking ziekenhuis-traditional healing) en de islamitische levenswijze van zijn gezin (vertel je vrouwen nooit dat je van de een meer houdt dan van de ander!).
Zondag was een enerverende dag: mijn 'soena' (naamgevingsdag). Er werd een haan gevangen en geslacht, traditioneel gekookt en een aantal vriendelijke oudere heren kwam voor me bidden en me mijn nieuwe naam geven. Dus vanaf nu noemt iedereen in het dorp me Inya-yam, wat mij betreft aanzienlijk beter dan Saliminga (blanke)!
Wat het tuintje betreft bleek Ghana een briljant vervolg. Vrouwen dragen hier werkelijk alles op hun hoofd: reusachtige schalen met brood/water/slippers/snacks, koffers (met wieltjes), en ja: soms de inhoud van een complete groentetuin!
En ja, gisteren zou de eerste dag van mijn co-schap zijn. Ware het niet dat het regende... oftewel: een legitiem excuus om in Afrika thuis te blijven! Toen ik enigszins bezorgd vroeg hoe dat dan moest: 'don't worry, this is Africa!'...
Liefs!
-
10 Augustus 2010 - 15:35
Anne:
Whooh Heleen, dat klinkt allemaal spannend!! Maar zo te lezen ben je al wel flink aan het inburgeren..;)!! Ik verwacht bij thuiskomst wel die kunst van alles-op-je-hoofd-dragen van je te zien!! Maak er een mooie tijd van!!
Liefs -
10 Augustus 2010 - 15:52
Lieveke:
Hey lnya-yam!
Dit klinkt als heel erg back tot basics in afrika! haha! Ik ben benieuwd hoe je je coschap gaat vinden. Ik zal duimen dat het zonnetje daar gaat schijnen! of juist niet? ;)
Dikke kus en geniet er van meisje!
Btw krijg je mn smsjes daar? -
10 Augustus 2010 - 16:00
Naomi:
leuk verhaal heleen! lijkt me wel even wennen met (zonder) die wc enzo.. maar na dour draai je daar je hand natuurlijk niet voor om. plezier! x -
10 Augustus 2010 - 16:19
Ina:
Da's genieten van je verhaal!!! Thanks!
We kijken uit naar nieuws out of Africa!
Knuffel -
10 Augustus 2010 - 17:09
Jan:
Hoi lieve Inya-yam (kun je dat eten?), wat betekent het eigenlijk hebben ze dat erbij verteld? "Bleekscheet" of zo?
Het klinkt alsof je heel welkom was daar en ik ben blij te horen dat ze goed voor je zorgen. Harm kijkt over m'n schouder mee en ik moet je de groeten van hem doen. We hopen gauw weer van je te horen.
Kus van Paparazzi -
10 Augustus 2010 - 17:35
Charles:
He ayam-Saliminga (Ghanees voor blank chickie),
Goed om je verhalen te lezen uit Ghana. Klinkt bijna net zo spannend en levensveranderend als het Julius centrum :) .
Heb je het ziekenhuis al gezien? Ik ben benieuwd of je de overgang van het Julius naar een Ghanees ziekenhuis kan verwerken. Succes daarmee iig en geniet ze van alle gekkigheid daar!
Groeten!
p.s. Hebben ze nog iemand nodig om hepatitis te bestrijden daar? Ik kan 't ook wel met kippepoten! -
10 Augustus 2010 - 17:56
Simone:
Jeej, een verhaal van Heleen! Dat dacht ik tenminste, blijkt het van ene Inya-yam te zijn...! ;)
Klinkt als een goed welkom, waardoor het wennen aan een andere omgeving vast makkelijker gaat dan je denkt.
Enjoy!
Liefs, x Simoon -
12 Augustus 2010 - 08:33
Gertepet:
he, nichie van me!
leuk te lezen hoe het je vergaat.
Hele dag doekkie op de kop? of hoef jij dat niet.
regen al opgehouden oftewel, al gewerkt?
xx vanuit Leusden. -
12 Augustus 2010 - 13:59
Inge:
Hahahahaha, ik moest zo hard lachen! Want.....(roffel roffel roffel) Inja yam in het Xhosa (taal in ZA, en ja, met een j ipv een y) betekent 'mijn hond'! Maar dat weten ze in Ghana niet hoor! Klinkt superleuk, fijn dat het je goed gaat.
xInge -
13 Augustus 2010 - 07:06
Hansnaatpamgijs:
dat klinkt heel anders dan 'suri'. geweldig!
het is niet te hopen dat ze nu te maken hebben met 'de lange regentijd' anders wordt het niet wat met werken.
geniet lekker! -
13 Augustus 2010 - 07:42
A'mijn:
Heleeeen! Klinkt goed allemaal :)
Ben je inmiddels al in het ziekenhuis geweest? Ben benieuwd!! xxxx -
14 Augustus 2010 - 19:38
Marsha:
Hee heleen,
Leuk om te lezen! En dan zit je ineens weer in een heel andere cultuur.. Ben wel benieuwd of er dan toch niet stiekem een rangorde is voor die 3 vrouwen. En of je dat merkt..interessant. Maar goed, geniet ze, en ben benieuwd naar je volgende verhaal! -
20 Augustus 2010 - 05:33
Hester:
Super toevallig om je op Schiphol nog tegen te komen. Ik hoop dat je tweede eerste dag wel door ging? Succes met je co-schappen, vast een groot avontuur! x -
21 Augustus 2010 - 09:57
Carlijn :
Dag Heleentje!
Ben benieuwd hoe het je de afgelopen weekjes is vergaan!
Je laatste update klinkt erg gaaf, wat een nieuwe wereld!
En zo met je nieuwe naam ben je toch ook een beetje naar je mams vernoemd!
Kijk uit naar je volgende verhaal!
Liefs uit Nijmegen! -
24 Augustus 2010 - 17:23
Margreeth:
Beetje heel laat, maar dan toch een reactie van mij. Heleen, wat een belevenis, ik zie je al helemaal voor me tussen de kinderen enthousiast lachen en dollen, jammer dat ze geen nederlands spreken of engels, raar he? misschien kan jij ze dit leren , voor jouw opvolger.
Heleen, veel liefs en ik denk rgelmatig aan je.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
